Toen ik de Havo deed en een vervolgopleiding moest kiezen, wilde ik eigenlijk maar één ding: naar de kunstacademie gaan. Al mijn hele (jonge) leven was ik graag creatief bezig en ik wilde niets liever dan daar meer mee gaan doen. Een beroepsopleiding waarbij ik mijn passie de ruimte kon geven, leek me ideaal. Dan hoefde ik mijn huiswerk niet langer opzij te leggen om te handwerken, mode te ontwerpen of om met een combinatie van die twee bezig te zijn.
Maar ik wilde ook een verstandige keuze maken. En mijn ouders vonden mijn wens verre van dat. Want met een opleiding van de kunstacademie kun je je brood niet verdienen, zo zeiden ze me.
Na lange gesprekken besloot ik daarom een andere richting te kiezen. Want vaak zonder werk zijn en altijd te weinig geld hebben om van te kunnen rondkomen, dat leek me verre van ideaal.
Ik liet mijn hartewens links liggen en ging het bedrijfsleven in. Na enkele jaren moest ik de conclusie trekken dat de financiële vrijheid die me dat gaf me gestolen kon worden. Ik voelde me ongelukkig, nam mijn ontslag en ging omscholen.
Het is een valkuil voor veel hoogsensitieve mensen. We denken alles graag goed over en vergeten dan dat onze gedachten de toekomst niet kunnen voorspellen.
Als ik nu terug kijk op die tijd zou ik willen dat ik mijn hart gevolgd had en naar de kunstacademie was gegaan. Dat ik gedaan had wat ik zo graag wilde doen. Ik zou willen dat ik het lef had gehad om al mijn angsten samen met de overtuigingen van mijn ouders naast me neer te leggen. Ondertussen weet ik dat je daarmee veel verder komt, zeker nu ik heb geleerd hoe ik mijn sensitiviteit kan gebruiken om te kijken wat bij me past en wat niet.
Ben jij sensitief en sta je op een punt in je leven waarin je een belangrijke beslissing moet nemen? Leer dan eerst je sensitiviteit goed kennen en beheersen, het zal je helpen om te kiezen voor de dingen die bij je passen.
