Een gedicht over jezelf kwijt zijn en weer terug vinden
Het volgende gedicht is van Emily McDowel en ik heb het voor je vertaald in het Nederlands:
Jezelf vinden
is niet hoe het echt werkt.
Je bent geen biljet van tien euro
in de jaszak van afgelopen winter.
Je bent jezelf ook niet verloren.
Je ware zelf is daar,
begraven
onder culturele conditionering,
de mening van anderen,
en onjuiste conclusies die je trok als kind.
Dat werden je overtuigingen
over wie je bent.
Jezelf vinden
is eigenlijk terugkeren naar jezelf.
Een afleren,
een opgraving,
een herinnering
aan wie je was
voordat de wereld je in handen kreeg.
Misverstanden uit de wereld van persoonlijke ontwikkeling
Het is een mooi gedicht. En tegelijk is het ook een beetje pijnlijk.
In de wereld van de persoonlijke groei wordt er vaak gezegd dat allerlei problemen oplossen als je simpelweg jezelf bent.
Er wordt ook vaak gesteld dat je dat al bent en dat je daar niets voor hoeft te doen.
Maar zo simpel is het niet.
Dit gedicht geeft precies aan waarom.
Je zenuwstelsel is de sleutel tot het terugvinden van jezelf
De conditioneringen die in dit gedicht genoemd worden, die bepalen mee hoe je zenuwstelsel werkt. Ze beïnvloeden wat je fijn vindt, waar je ongerust door wordt of waar je van schrikt.
Ze houden je als het ware weg van jezelf.
Door de signalen van je zenuwstelsel te leren voelen, te gaan herkennen en er op de juiste manier op te gaan reageren, kun je die conditioneringen beïnvloeden.
Je kunt terugkeren naar jezelf.
De sleutel daarvoor ligt in je zenuwstelsel.
Leren samenwerken met je zenuwstelsel is dé manier om jezelf terug te vinden.
Ben je nieuwsgierig hoe jouw zenuwstelsel je weghoudt van jezelf?
Dat doet het door zwakke plekken en uitdagingen te creëren.
Klik hieronder, doe de test en ontdek welke uitdagingen jij te overwinnen hebt.