Als je hoogsensitief bent heb je het waarschijnlijk weleens gehoord. Je moet beter leren aarden. En daar zijn allerlei oefeningen voor. Zo’n oefening zou je elke dag opnieuw moeten doen, om goed geaard te blijven.
Wanneer je goed geaard bent zit je lekkerder in je vel, je bent minder prikkelgevoelig en de dingen die mensen om je heen doen die voor jou niet prettig zijn komen niet zo hard bij je binnen. Allemaal dingen die heel fijn zijn.
Er zijn verschillende manier die vaak aangeraden worden om te aarden. Oefenen zoals bijvoorbeeld deze:
Stel je voor dat je boom bent. Voel hoe je voeten de grond raken. Hoe ze er één mee zijn. Stel je nu voor dat er wortels uit je voeten groeien. Diep de grond in.
Een mooi beeld. Maar helpt het eigenlijk wel echt om te aarden? Een mens is immers geen boom… En waarom lukt het veel hsp’s niet op deze manier?
Wat is aarden eigenlijk?
Om goed te begrijpen wat aarden is, moeten we als uitgangspunt nemen dat de mens een energetisch wezen is. Dat betekent dat je naast je lichaam zoals je dat fysiek kunt waarnemen (zien, voelen, ruiken enz.) ook nog een lichaam hebt wat je niet kunt zien. Of beter gezegd: wat de meesten van ons niet kunnen zien: het energetisch lichaam of aura.
Mocht je je hier niets bij kunnen voorstellen en zelfs weerstand voelen tegen het maken van een voorstelling van je energielichaam, laat dan dan voor nu gewoon even los en lees verder.
Bij hsp’s is de energie van dat aura wat anders over het lichaam en het energielichaam verdeeld dan bij niet-hsp’s. Die energie is veel minder gecentreerd. Als ik zelf heel erg prikkelgevoelig was dan beschreef ik dat als “ik voel me meer wolk dan mens”. Misschien een wat rare manier van zeggen, maar het geeft wel heel goed weer wat er gebeurt. Hoe meer wolk je je voelt, hoe sensitiever je bent. Je aandacht is dan meer buiten je, op de wereld om je heen gericht, dan op jezelf.
Aan de hand van de tekening hieronder ga ik je uitleggen hoe dat zit en wat het gevolg is.
Op deze tekening zie je iemand die niet hoogsensitief is. De rode ster is het centrum van de energie. Doordat die energie in het centrum het sterkst is, wordt de energie om het lichaam als het ware bij elkaar gehouden zoals de dampkring om de aarde bij elkaar gehouden wordt door de zwaartekracht. Je energieveld, ook wel aura genoemd, is afgesloten en jij bevindt zich daarin als centrum. Hoe krachtiger die energie gecentreerd is, des te minder last iemand heeft van invloeden van buitenaf.
Wanneer je hoogsensitief bent en nog niet met die eigenschap hebt leren omgaan, is je energie niet zo gecentreerd (er zijn allerlei gradaties in de mate waarin) en daardoor is er ook geen centrum dat de rest van de energie bij elkaar houdt. Of in elk geval minder. Je zou kunnen zeggen dat er daardoor gaten in de dampkring ontstaan. Hoe gevoeliger je bent, hoe minder gecentreerd je energie is en hoe slechter je aura is afgeschermd. Allerlei indrukken, van geluid tot sfeer, kunnen zich mengen met jouw eigen energieveld en dat zelfs verstoren.
Hier zie je een tekening van iemand die hoogsensitief is én uit balans. Zo kun je het verschil goed zien. Deze tekeningen maakte ik toen ik PTSS had om weer te geven hoe ik dat energetisch ervaarde:
Er kunnen je een aantal dingen opvallen aan deze tekening:
- Het energieveld of aura heeft geen grens. Alle geluiden, sferen, noem maar op, komen direct keihard binnen en zijn voor sommige hsp’s zelfs fysiek te voelen als pijnlijk.
- Je ziet dat er geen rode ster is in het centrum van het lichaam. Er zijn wat rode vlekken verspreid door het aura. Als je zo uit balans bent als op deze tekening, is je aandacht meer op de buitenwereld gericht dan op je eigen lichaam. Je ervaart je grenzen niet of niet voldoende en kunt ze dan logischerwijs ook niet aangeven. Mensen om je heen ervaren jouw grenzen, net als jij, ook niet. Het gevolg is dan dat je het gevoel hebt dat “iedereen over je heen loopt”.
- Het blauwe vlak, het fysieke lichaam, is zwakker van kleur in deze tekening. Je hebt er minder connectie mee. Dat maakt dat je bijvoorbeeld niet goed voelt wanneer het tijd is om te eten of te drinken of wanneer het goed is om pauze te nemen. En die dingen maken ook dat je fysieke klachten kunt ontwikkelen. Tot ziekte aan toe.
Er valt nog veel meer over te zeggen, maar dit zijn een aantal belangrijke dingen die mensen die slecht geaard zijn zullen herkennen.
Wanneer je goed geaard bent dan is je energie goed gecentreerd in je lichaam en straalt vanuit daar naar buiten.
Omdat die energie dan echt in je lichaam is, voel je vanzelf ook een goede verbinding van je lichaam met de aarde. Je hoeft daar dan geen extra oefening voor te doen.
Wat gaat er mis bij de meeste oefeningen om te aarden?
Wanneer je je voorstelt dat je een boom bent als aardingsoefening, dan ga je alleen dat deel van de energie dat zich in je lichaam bevindt (zoals ik dat hierboven beschreef) verbinden met de aarde. De energie die wat meer “om je heen hangt” blijft waar hij is. Je voelt dus nog steeds je centrum niet goed en je hebt nog steeds geen goede verbinding gelegd tussen jouw energetische lichaam en je fysieke lichaam.
Zo’n oefening kan je voor een korte tijd een wat beter gevoel geven. Het kan voelen alsof je een betere verbinding met de aarde hebt. Toch helpt het niet om die “dampkring” wat meer te sluiten. En is het geen middel om de energie die rond je lichaam hangt te centreren ín je lichaam. En dat laatste is nou juist wat je vanzelf een gevoel van geaard zijn zou geven.
Zo’n oefening om te aarden heeft daardoor een kortdurende werking. En ook een andere en daardoor niet zo heel sterke werking. Wanneer je je goed geaard wilt voelen is het nodig om goed met je sensitiviteit te leren omgaan.
Wil je daar meer over weten? Vraag dan het gratis e-book aan.
